Ekstrakcja zęba to inwazyjny zabieg, po którym nie jest trudno o powikłania. Bardzo częstym powikłaniem po usunięciu zęba jest ból lub zaburzenia czucia związane z naruszeniem nerwów, ale zdarza się także, że po zabiegu u stomatologa pojawia się tzw. suchy zębodół.
Czym jest suchy zębodół?
Suchy zębodół to powikłanie usunięcia zęba w gabinecie stomatologicznym, które zgodnie z różnymi statystykami, dotyka średnio od 1 do 4% pacjentów. Najczęściej to powikłanie pojawia się w przypadku ekstrakcji chirurgicznej trzecich zębów trzonowych. Związane jest ono z bólem o różnym nasileniu, w miejscu, w którym znajdował się ząb.
Jak rozpoznać suchy zębodół?
Dolegliwość, którą jest suchy zębodół, rozpoczyna się zwykle od ostrego bólu, który promieniuje w kierunku uszu i oczu, a niekiedy także w stronę czoła. Jest to ból pulsujący, który bardzo ciężko jest zlikwidować. Równie charakterystyczna dla suchego zębodołu jest nadmierna produkcja śliny, nieprzyjemny zapach z ust oraz powiększenie węzłów chłonnych i osłabienie fizyczne. Tego typu objawy mogą się utrzymywać nawet przez 2 tygodnie, chociaż wszystko jest tutaj uzależnione od indywidualnych cech pacjenta i rozmiarów zębodołu (co wydłuża lub skraca czas występowania dolegliwości).
Prawdopodobieństwo wystąpienia suchego zębodołu jako powikłania po ekstrakcji zęba
Trudno jest określić prawdopodobieństwo wystąpienia suchego zębodołu, natomiast istnieją czynniki, które sprzyjają jego wystąpieniu. Należą do nich m.in.: wiek powyżej 40 lat, płeć (znacznie częściej ten problem dotyczy kobiet), palenie papierosów, nosicielstwo wirusa HIV, miażdżyca, cukrzyca, zaburzenia krzepnięcia krwi i hormonalne, a także zaburzenie o charakterze immunologicznym. Oprócz tego z tą dolegliwością znacznie częściej zmagają się osoby, które nie dbają w odpowiedni sposób o higienę jamy ustnej.
Jak leczyć suchy zębodół?
W przypadku podejrzenia suchego zębodołu należy udać się do stomatologa, który przy potwierdzeniu takiej diagnozy, wdroży odpowiednie leczenie. Pierwszym krokiem w leczeniu jest oczyszczenie rany ze znajdujących się w niej zanieczyszczeń. Stomatolog używa do tego odpowiednich roztworów (jak np. sól fizjologiczna lub wodorowęglan sodu). Następnie do takiej rany aplikuje się środek przeciwzapalny i przeciwbólowy oraz nakłada się na nią odpowiedni opatrunek. Zdejmuje się go zwykle po tygodniu. Po tym czasie także powinny zacząć ustępować wszelkie dolegliwości. Niezależnie od leczenia zaaplikowanego przez stomatologa, osoba z suchym zębodołem może stosować środki przeciwbólowe, by jak najlepiej przetrwać trudny okres gojenia się ran po zabiegu ekstrakcji.
Higiena jamy ustnej w przypadku suchego zębodołu
Gdy istnieje podejrzenie suchego zębodołu, należy unikać intensywnego szczotkowania zębów w pobliżu miejsca ekstrakcji, a także płukania jamy ustnej przez pierwsze 3 doby po zabiegu. Taki płyn z powodzeniem można zastąpić naparami ziołowymi (jak np. napar z rumianku). Oprócz tego warto również zrezygnować z palenia tytoniu, ponieważ dym papierosowy powoduje wolniejsze gojenie się rany poekstrakcyjnej i wydłuża w związku z tym powrót do normalnego funkcjonowania. Zamiast papierosów warto jest stosować np. plastry antynikotynowe, które w odróżnieniu od gumy antynikotynowej nie będą angażowały jamy ustnej.
Posiłki i napoje przy suchym zębodole
Równie istotne w przypadku suchego zębodołu jest spożywanie w odpowiedni sposób posiłków i napojów. Należy pamiętać bowiem o tym, że przez pierwsze dwie godziny po zabiegu ekstrakcji zęba zabronione jest spożywanie jakichkolwiek posiłków oraz picie napojów, natomiast w pierwszej i w kolejnej dobie po zabiegu trzeba spożywać produkty spożywcze i posiłki, które są miękkie, najlepiej o charakterze papki. W ten sposób zębodół nie zostanie podrażniony.
Suchy zębodół to powikłanie ekstrakcji zęba, które może wystąpić nawet przy największej staranności ze strony stomatologa. Na szczęście zachowując odpowiednią dbałość o miejsce po usunięciu zęba, można bardzo szybko pozbyć się problemów związanych z tą dolegliwością.
Skomentuj ten wpis
Skomentuj ten wpis