Obraz to płótno i rama. Dla znawcy piękno płótna stanowi wartość samą w sobie. Dla laika nawet najwspanialsze dzieło bez równie wspaniałej ramy traci swą wartość. Gabinet stomatologiczny SALUS w Opolu to przede wszystkim dbanie o zdrowie jamy ustnej, zębów, przyzębia błony śluzowej, gruczołów ślinowych. Sprawiamy, że nasi pacjenci po zakończeniu cyklu leczenia opuszczają gabinet, z dumą prezentując wspaniały uśmiech.Nasze umiejętności z dziedziny stomatologii zachowawczej, ortodoncji protetyki, implantologii i ortognatyki sprawiają, że pacjenci mogą czuć się pewnie, komunikując się z innymi członkami społeczeństwa na ulicy, na urlopie, w pracy i w domu. Niczym nieskrępowany uśmiech, wyraźna mimika dodają im odwagi i pewności siebie.

Stomatologia to jedna z nielicznych specjalności, która wręcz wymusza bardzo bliski kontakt wzrokowy z twarzą pacjenta. Tylko od nas, stomatologów, zależy, czy zwrócimy uwagę na niedoskonałości, defekty czy patologie. Jest ich bardzo wiele:

  • przebarwienia w różnej etiologii,
  • zaburzenia funkcji gruczołów,
  • zmiany naczyniowe,
  • nadmierne owłosienie czy łysienie,
  • łagodne zmiany skóry,
  • blizny,
  • zmiany zanikowe,
  • zmarszczki,
  • nowotwory złośliwe

Początki medycyny estetycznej

W latach siedemdziesiątych XX wieku pojawiło się pojęcie medycyny estetycznej, umiejętności która ma za zadanie poprawić defekty urody i proponuje różnego rodzaju zabiegi przeciwstarzeniowe. W Polsce animatorem i entuzjastą medycyny estetycznej jest dr Andrzej Ignaciuk, który doprowadził do powstania Sekcji Medycyny Estetycznej PTL oraz jest głównym organizatorem corocznych międzynarodowych konferencji w Warszawie. Jak dotychczas nie istnieje w naszym kraju specjalizacja z tej dziedziny,nie istnieje także oficjalna forma umiejętności.Wystawiane przez przeróżne szkoły, firmy czy centra szkoleniowe certyfikaty prawnie nie mają żadnej wartości. W Naczelnej czy Okręgowych Izbach Lekarskich nie ma możliwości zarejestrowania gabinetu medycyny estetycznej , ponieważ taka nazwa i specjalność nie istnieje. Liczą się więc tylko i wyłącznie doświadczenie i wiedza poparte odpowiednim wykształceniem. A to właśnie stomatolodzy są lekarzami, którzy w sposób doskonały znają anatomię głowy i szyi z wszelkimi niuansami budowy i funkcji mięśni twarzy, przebiegiem nerwów, ich fizjologią i patologią.

Czym więc jest medycyna estetyczna? Można ją określić jako działania medyczne i paramedyczne, których celem jest:

  • poprawa wyglądu skóry i tkanki podskórnej,
  • zahamowanie procesów starzenia i pobudzenie procesów naprawczych,
  • poprawa trwałych defektów przez trwałą lub czasową ich eliminację.

Czym posługuje się medycyna estetyczna?

Zakres farmaceutyków, parafarmaceutyków i urządzeń wykorzystujących zdobycze biofizyki jest bardzo szeroki. W zależności od problemu, z którym boryka się pacjent, można stosować mono- lub multiterapię. Ograniczając rozważania do okolicy głowy i szyi, należy wymienić kilka rodzajów terapii, które nie wymagają dysponowania specjalistycznym, a zarazem bardzo drogim sprzętem. Chyba najbardziej kłopotliwym problemem naszych pacjentów są zmarszczki. Te dynamiczne powstają już w wieku dziecięcym – wszak to dzięki mimice nawet dziecko potrafi bez słów wyrazić swoje uczucia. Statyczne – powstają na bazie dynamicznych – często są odbierane jako oznaka starzenia. Zapobieganie powstawaniu zmarszczek statycznych to właśnie zahamowanie mimiki w tych okolicach, gdzie jest ona nadmierna. Najczęściej są to zmarszczki górnego piętra twarzy, powstające w chwili głębokiego skupienia, zdziwienia, kątów zewnętrznych oczodołu.

Zapobieganie przejściu ze stadium dynamicznego w stadium statyczne polega na porażeniu mięśni, które powodują ich powstawanie. Jedynym środkiem do zastosowania jest toksyna butolinowa. Na polskim rynku dostępne są preparaty Azzalure, Botox-Vistable, Dysport, Xeomin.Podanie odpowiednich dawek toksyny w określone punkty powoduje czasowe porażenie mięśni, niwelując lub ograniczając mimikę. Butolinę możemy stosować także w przypadku zmarszczek statycznych, osiągając ich spłycenie, a przede wszystkim zahamowanie pogłębiania.W praktyce stomatologicznej często używa się toksyny butolinowej w terapii niektórych schorzeń wymagających osłabienia napięcia mięśni żwaczy czy niwelowaniu uśmiechu dziąsłowego.

Wypełniacze

By spłycić zmarszczki statyczne należy sięgnąć po środki wypełniające (potocznie nazywane wypełniaczami), najczęściej na bazie usieciowanego kwasu hialuronowego lub kwasu polimlekowego. Mnogość preparatów i różnice ich gęstości pozwalają na dobranie rodzaju środka do aktualnych potrzeb pacjenta.Poza terapią zmarszczek wypełniacze mają także zastosowanie w innych przypadkach. Bardzo często za ich pomocą można uzyskać uniesienie tkanek miękkich środkowego i dolnego piętra twarzy, wstrzykując wypełniacz w okolicę jarzmową – niweluje to postępujące z wiekiem zwiotczenie tkanek miękkich, wygładza fałd nosowo-wargowy i uzupełnia objętość poduszeczki tłuszczowej policzka. Można dokonać korekcji nosa, unieść i zniwelować blizny zanikowe, wyrównać bruzdy nosowo-wargowe, wypełnić tkanki warg (poza czerwienią wargową), niwelując zmarszczki tej okolicy (typowe zmiany starcze), podkreślić zarysy rynienki podnosowej.
Bardzo często pacjentki wręcz domagają się powiększenia ust. Jest to prosty zabieg, jednak należy pamiętać o generalnych zasadach proporcji między wzajemnym stosunkiem objętości czerwieni wargowej wargi górnej i dolnej. Za wszelką cenę należy unikać narzucanych przez pacjentów schematów, które prowadzą do karykaturalnych zmian, a ich korekta jest bardzo trudna lub wręcz niemożliwa.
Na szczególny uwagę zasługuje fakt opanowaniu w doskonałym stopniu przez stomatologów znieczulenia przewodowego nerwów czuciowych okolicy twarzy, co daje możliwość bezbolesnego przeprowadzenia tego zabiegu. Większość lekarzy innych specjalności używa do znieczulenia maści i past na bazie pochodnych lignokainy. Zabieg w tym przypadku jest bolesny i bardzo czasochłonny.

Peeling

Prostymi metodami, wymagającymi jedynie samodyscypliny pacjenta, możemy poprawić wygląd skóry, a także pobudzić procesy regeneracyjne. Jedną z nich jest peeling. W zależności do dominujących uszkodzeń skóry stosuje się odpowiedni roztwór hydroksykwasów (np. glikowy, mlekowy, migdałowy)lub gotowe peelingi zawierające prócz substancji złuszczających związki odbarwiające, mikro-i makroelementy, witaminy,aminokwasy, preparaty ziołowe, odpowiednio spreparowane wyciągi oraz ekstrakty roślinne i zwierzęce.

Mezoterapia igłowa

Najczęściej jednak uszkodzenia są tak duże, że powinno się wprowadzić bezpośrednio do skóry właściwej substancje pobudzające odnowę komórek i siatki fibroblastów oraz składniki budulcowe. Metoda ta nosi nazwę mezoterapii igłowej. Obecnie na rynku dostępne są liczne preparaty zawierające pojedyncze związki, jak i ich mieszaniny.

Różne metody określające sposób podawania (punktowy, liniowy, materacowy) sprowadzają się do tego, że należy zdeponować preparat w warstwach skóry właściwej za pomocą cienkiej igły (30 G) strzykawka, strzykawką automatyczną lub specjalnym pistoletem.

Osobnym problemem są miejscowe otłuczenia, szczególnie okolicy podbródkowej. I tu także istnieją preparaty pomocne w bezzabiegowej korekcji tego defektu estetycznego. Powtarzane w odpowiednich przedziałach czasowych podawanie fosfatydylocholiny, najczęściej z dodatkiem DMAE i kofeiny, powoduje trwałe uszkodzenie adipocytów, a w efekcie trwały zanik tkanki tłuszczowej.

Należy pamiętać, że zabiegi z zakresu medycyny estetycznej w znakomitej większości nie są zabiegami stricte leczniczymi. Pacjent poddający się ww. zabiegom ma wielkie oczekiwania, często niewspółmierne do efektów. Rolą lekarza, który podejmuje się wykonania tych zabiegów, jest wyraźne określenie, co, w jaki sposób i w jakim zakresie jest możliwe do osiągnięcia. Dlatego bardzo ważna jest pierwsza rozmowa z pacjentem, zrozumiałe dla niego wyartykułowanie defektów, sposoby i środki konieczne do jego likwidacji, czas leczenia i utrzymywania się efektów. Pacjent musi zapoznać się i podpisać odpowiedni formularz zgody na dany zabieg, zawierający wyszczególnienie możliwych powikłań, przeciwwskazań oraz harmonogram wizyt kontrolnych. Zbyt duże lub nieadekwatne oczekiwania pacjenta, upierającego się mimo naszych wyjaśnień przy niemożliwych lub ryzykownych rozwiązaniach, powinno skłonić lekarza do odesłania pacjenta do innego gabinetu.

Bezwzględnie konieczna jest dokładna dokumentacja fotograficzna pacjenta w każdej facie wykonywania i pozabiegowego przebiegu procedury. Zdarza się, że niektóre serie preparatów, tak z winy producenta, jak i hurtownika, nie mają lub zatracają pełne właściwości. Dlatego bardzo ważne jest dokumentowanie nazwy, serii i numeru farmaceutyków.

Źródło: Twój Przegląd Stomatologiczny

Skomentuj ten wpis