Leukoplakia to schorzenie dotykające błonę śluzową jamy ustnej, gardła i krtani oraz narządy płciowe. Objawia się ono charakterystycznym rogowaceniem się błon śluzowych i naskórka. U osób dotkniętych leukoplakią pojawiają się białe, nierównomierne pod względem kształtu i trudne do usunięcia plamki, które mogą pękać, co wywołuje pieczenie i ból. Leukoplakia generalnie zmniejsza komfort życia, ponieważ jej pojawienie się może spowodować problemy z spożywaniem posiłków i piciem napojów, a także z czynnościami układu moczowego i płciowego.

Kto może zachorować na leukoplakię?

Na leukoplakię może zachorować praktycznie każda dorosła osoba, chociaż w największej grupie ryzyka zachorowania znajdują się osoby starsze, a w szczególności mężczyźni między 50, a 70 rokiem życia. Czynnikami zwiększającymi ryzyko zachorowania na leukoplakię są oprócz tego: palenie papierosów i nadmierne picie alkoholu, urazy błony śluzowej oraz nieodpowiednia higiena jamy ustnej. Szczególnie u osób, dla których profilaktyka stomatologiczna i dentysta są obcymi pojęciami, ryzyko zachorowania na leukoplakię jest niezwykle wysokie. Jeśli brak higieny jamy ustnej łączy się jednocześnie z zamiłowaniem do gorących i ostrych potraw, wówczas pojawienie się tego schorzenia jest prawie pewne. Z kolei leukoplakia objawiająca się zmianami w obrębie narządów płciowych jest związana z zaniedbaniami związanymi z ich higieną, a także z różnego rodzaju chorobami wenerycznymi. Dlatego w jej profilaktyce tak niezwykle istotne jest kompleksowe dbanie o swój organizm.

Czym grozi leukoplakia?

Konsekwencje wystąpienia leukoplakii mogą być bardzo poważne. Brak reakcji na charakterystyczne rogowacenie się błon śluzowych i naskórka wywołane przez leukoplakię, oprócz pogorszenia ogólnego komfortu życia, może prowadzić nawet do nowotworów. U części osób chorych na leukoplakię, po ok. 5 latach od wystąpienia jej objawów, pojawia się rak skóry zwany rakiem płaskonabłonkowym. Tą odmianę raka można stosunkowo łatwo rozpoznać po tym jak białe plamy związane z leukoplakią przekształcają się w nieco większe zmiany podobne swoim wyglądem do brodawek i posiadające charakterystyczną obwódkę. Wówczas leczenie staje się już bardziej skomplikowane, a w przypadku przerzutów, rak płaskonabłonkowy może stanowić nawet zagrożenie dla życia.

Jak leczyć leukoplakię?

Im szybciej uda się zinterpretować charakterystyczne objawy zmian w błonie śluzowej i na naskórku jako leukoplakię, tym większa jest szansa na jej skuteczne wyleczenie. Leukoplakię można przede wszystkim zlikwidować przez szereg zabiegów, takich jak np.: elektrokoagulacja czy zabiegi laserowe, ale niezwykle istotne jest by takiemu leczeniu towarzyszyła odpowiednia dieta, bogata w witaminy A i B, stosowanie ziołowych płukanek oraz unikanie używek, a w szczególności alkoholu, papierosów i kawy. Wzbogacenie klasycznego leczenia o inne metody jest w stanie zlikwidować leukopatię znacznie szybciej i uniknąć związanych z nią powikłań.

Skomentuj ten wpis