Ekstrakcja zęba to nic innego jak wyrywanie zęba, czyli jeden ze znanych każdemu zabiegów wykonywanych w gabinecie stomatologicznym. Chociaż dentysta stara się uratować ząb, to jednak zdarza się tak, że metody leczenia zawodzą i ząb został na tyle uszkodzony, że konieczne jest jego usunięcie. Kiedy zatem wskazana jest ekstrakcja zęba i jak wygląda w praktyce tego rodzaju zabieg?

Chirurgia stomatologiczna na straży zdrowego i pięknego uzębienia

Każdy z nas chciałby cieszyć się zdrowymi i pięknymi zębami, jednakże zdarza się tak, że nie jest możliwe uratowanie zęba i wówczas należy jak najszybciej go usunąć z jamy ustnej. Chirurgia stomatologiczna zajmuje się między innymi ekstrakcją zębów, czyli usuwaniem ich z zębodołów przy użyciu odpowiednich narzędzi. Okazuje się jednak, że zanim dojdzie do usunięcia na stałe zepsutego zęba, konieczne jest przeprowadzenie szczegółowego wywiadu lekarskiego z pacjentem. Niezwykle ważny jest ogólny stan zdrowia pacjenta, jak i niedawno przebyte przez niego choroby. Lekarz musi także sprawdzić, czy aby przypadkiem pacjent nie jest uczulony na któryś ze stosowanych środków znieczulających. Stomatolog zawsze próbuje uratować chory ząb, a ekstrakcja jest ostatecznością. Jeśli więc istnieje szansa na uratowanie zęba, sięga się w pierwszej kolejności po dostępne metody leczenia.

Kiedy zaleca się usunąć na stałe ząb?

W przypadku nieskuteczności metod leczenia chorego zęba, konieczne staje się jego trwale usunięcie. Wskazaniem do ekstrakcji zęba jest zapalenie miazgi zęba mądrości, zgorzel i martwica miazgi zęba wielokorzeniowego w przypadku braku możliwości zastosowania leczenia kanałowego, brak wystarczającej ilości miejsca do pomieszczenia wszystkich zębów w jamie ustnej, schorzenia przyzębia prowadzące do rozchwiania zębów, przemieszczanie się zęba, ostry stan zapalny, uszkodzenie zęba na skutek zaawansowanego stadium próchnicy, nienadające się do leczenia nawracające ropnie przyzębne, ząb zatrzymany, podłużne bądź skośne złamanie korzenia zęba, nienadające się do odbudowy protetycznej złamanie korony zęba, złamanie zęba wielokorzeniowego. Ekstrakcji zębów nie zaleca się także w przypadku osób psychicznie chorych, gdzie nie ma możliwości przeprowadzenia leczenia. Czasami konieczne jest także usunięcie zdrowych zębów, jeśli uniemożliwiają one prawidłowego ustawienie odlanych kości.

Jakie są przeciwwskazania do ekstrakcji zęba?

Istnieją pewne przeciwwskazania do przeprowadzenia zabiegu ekstrakcji zęba, a zalicza się do nich szczękościsk, białaczkę, hemofilię, anemię, nadczynność tarczycy, opryszczkę, cukrzycę, miesiączkę, choroby serca, choroby reumatyczne, skazę krwotoczną, niedobór żelaza i hemoglobiny oraz nadciśnienie tętnicze. W przypadku ciąży możliwe jest wyrwanie zęba, ale zaleca się wykonać ten zabieg dopiero po pierwszym trymestrze ciąży. Nie zaleca się usuwać zęba, gdy znajduje się on w pobliżu guza nowotworowego czy bezpośrednio przy nim. Podobnie zresztą jest w przypadku zęba usytuowanego w naczyniu krwionośnym. Zabieg chirurgicznego wyrywania zęba należy odłożyć w czasie również w przypadku wrzodziejącego zapalenia błony śluzowej i jamy ustnej, przebytego zawału serca mięśniowego, choroby wątroby, choroby nerek, nieleczonej padaczki i ostrych chorób zakaźnych.

Na czym polega ekstrakcja zęba?

Dopiero po ustaleniu wskazania do przeprowadzenia ekstrakcji zęba, możliwe jest wykonanie zabiegu. Pierwszym krokiem jest podanie pacjentowi znieczulenia. Sam zabieg usuwania zęba składa się z kilku etapów. Najpierw stomatolog przy użyciu specjalnych narzędzi zrywa otaczające ząb wiązadło okrężne, po czym zakłada kleszcze. Kolejnym etapem jest zwichnięcie zęba, które poprzedzają odpowiednie ruchy ekstrakcyjne. Dzięki rozchwianiu zęba możliwe jest wyciągnięcie go z zębodołu bez pozostawiania zmian zapalnych czy fragmentów kości/zęba. Po etapie nazywanym wyłyżeczkowaniem lekarz przystępuje do założenia opatrunku w postaci jałowego gazika. Opatrunek ten musi być zagryzany przez pacjenta przez dwadzieścia minut w celu zatamowania krwawienia. Niekiedy zachodzi konieczność zszycia rany. Jeśli chodzi o ekstrakcję zęba wielokorzeniowego, to czasami trzeba poprzecinać ząb na mniejsze kawałki, po czym każdy z nich usunąć z kości i zaopatrzyć ranę.

Postępowanie pozabiegowe

W niektórych przypadkach po ekstrakcji zęba wymagane jest przeprowadzenie dodatkowych zabiegów leczniczych typu wyrównanie brzegów zęba. Po wysunięciu zęba zębodół wypełnia się krwią, która następnie krzepnie i możliwe jest rozpoczęcie się procesu gojenia powstałej rany. Pacjentowi może towarzyszyć dyskomfort po wykonaniu zabiegu, który powinien zmniejszyć się w przeciągu kolejnych kilku dni. Czasami nieprzyjemne dolegliwości utrzymują się do dwóch tygodni. Bardzo ważne jest to, aby przez dwie godziny po ekstrakcji zęba niczego nie pić ani też nie jeść. Z kolei przez następną dobę nie powinno się spożywać gorących i pikantnych pokarmów ani też twardych produktów. Wystrzegać się należy palenia papierosów, które przyczynia się do nasilenia krwawienia i utrudnienia procesu gojenia się rany. Przez dwie doby nie można także płukać jamy ustnej, gdyż może dojść do wypłukania skrzepu.

Podsumowując

Nie zawsze możliwe jest wyleczenie chorego zęba i jedyną opcją jest usunięcie go z jamy ustnej. Trzeba jednak pamiętać o tym, że istnieją pewne przeciwwskazania do przeprowadzenia ekstrakcji zęba, dlatego też konieczne jest w pierwszej kolejności przeprowadzenie szczegółowego wywiadu lekarskiego.

Skomentuj ten wpis