Cyrkon jest wykorzystywany w stomatologii od lat 70, XX wieku, a wskazania do jego zastosowania stale się poszerzają. Cyrkon, jako pierwiastek, został odkryty przez Martina Heinricha Kloprotha, a wyodrębnił go Jöns Jacob Brzelius w 1824 roku. Jest to srebrzystobiały metal o gęstości 6,50 g/cm3 i temperaturze topnienia 1852 stopni C. Jest odporny na korozję, nie ulega działaniu kwasu azotowego i solnego i nie rozpuszcza się w alkaliach (rozpuszczalny jedynie w kwasie fluorowodorowym, siarkowym, wodzie królewskiej oraz stopionych fluorkach alkalicznych).
Estetyka i funkcjonalność
W stomatologii tlenek cyrkonu jest wykorzystywany od lat 70. XX wieku. Jest obecnie uważany za jeden z najbardziej estetycznych, biokompatybilnych i przyjaznych dla tkanek jamy ustnej materiałów dentystycznych. To doskonałe połączenie estetyki i funkcjonalności co sprawia, iż w ostatnim czasie rozszerzyłĸy się wskazania do jego stosowania. Jedynym ograniczeniem przy wykorzystaniu tlenku cyrkonu jest bruksizm, wynika to z faktu, iż tlenek cyrkonu doskonale znosi siły powstające podczas aktu żucia, choć posiada ograniczoną odporność na rozciąganie i ściskanie.
Klika słów o właściwościach Cyrkonu
Cyrkon cechuje się dużą wytrzymałością na zginanie i na łamanie. W warunkach normalnego ciśnienia, w zależności od panującej temperatury, czysta postać dwutlenku cyrkonu może przyjmować trzy formy krystaliczne.
Pożądaną strukturą jest forma tetragonalna. Absorbuje ona energię powstającą podczas działania dużych napięć, przechodząc w jednoskośną fazę kryształów, która dzięki zwiększonemu zapotrzebowaniu na przestrzeń prowadzi do zamknięcia rys i tym samym zapobiega ich rozprzestrzenianiu. W trakcie ochładzania cyrkonu poniżej temperatury 950 stopni C postać tetragonalna przekształca się w postać monokliny.
Stosowanie cyrkonu w protetyce
Protetyka używa cyrkonu najczęściej w wykonawstwie podbudowy pod mosty i korony protetyczne. Do pracowni protetycznej tlenek cyrkonu dociera w postaci fabrycznie przygotowanych bloczków o różnych rozmiarach i kolorach. Bloczki te mogą być twarde lub miękkie.
W pracowni protetycznej z bloczków twardych za pomocą twardych frezów wycinana jest podbudowa pod mosty i korony. Na dobry pod względem estetycznym efekt końcowy nie tylko skład samej podbudowy, ale także rodzaj materiału stosowanego do licowania.
Istnieją trzy rodzaje systemów ceramicznych zawierających tlenek cyrkonu, wykorzystywanych w stomatologii:
- tlenek cyrkonu o strukturze tetragonalnej polikrystalicznej, stabilizowany tlenkiem itru
- tlenek cyrkonu stabilizowany tlenkiem magnezu
- dwutlenek aluminium wzmocniony dwutlenkiem cyrkonu
Wady i zalety stosowana Cyrkonu
Najczęstszym niepowodzeniem w przypadku prac opartych na cyrkonie są odpryski ceramiki licującej. Odpryski licowania dotyczą najczęściej zębów bocznych. Pomimo niewątpliwych zalet tlenku cyrkonu zdarzają się niepowodzenia. Wynikają one z błędów lekarza lub technika dentystycznego, a nie z właściwości materiału. Warunkiem powodzenia przy wykonywaniu mostów jest długość struktury nie przekraczająca 47 mm.
Źródło: Twój Przegląd Stomatologiczny
Skomentuj ten wpis
Skomentuj ten wpis